ความปลาบปลื้มใจในเรื่องราวส่วนพระองค์ของในหลวงรัชกาลที่ 9 นั้นเป็นเรื่องเล่าที่บอกต่อกันมานาน หลายเรื่องเราอาจเคยได้ยิน แต่บางเรื่องเราอาจไม่เคยรู้มาก่อน บทความนี้ขอกล่าวถึงเรื่องเล่าครั้งพระองค์เสด็จฯ ไปเยี่ยมพสกนิกร และเรื่องที่พระองค์ทรงไปซื้อก๋วยเตี๋ยวด้วยพระองค์เอง ติดตามได้เลยครับ
เรื่องแรก … “เรื่องขับรถลอดซุ้ม ที่หมู่บ้านห้วยมงคล ประชาชนไม่ยอมให้ท่านขับรถลอดซุ้ม”
เรื่องราวนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นราวปี พ.ศ. 2498 เมื่อครั้งที่ในหลวงรัชกาลที่ 9 ทรงเสด็จพระราชดำเนินแปรพระราชฐานไปประทับ ณ.พระราชวังไกลกังวล โดยจะทรงขับรถยนต์พระทีนั่งไปยังท้องที่ห่างไกล ทุรกันดาร ด้วยพระองค์เอง และครั้งนั้นได้ทรงขับไปยังหัวหิน หนองพลับ แก่งกระจาย โดยที่ประชาชนไม่รู้ตัว ไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อนว่าพระองค์ท่านจะเสด็จ
และด้วยในสมัยก่อนการติดต่อสื่อสารไม่ได้ทันสมัยเหมือนในยุคนี้ การที่พระองค์ท่านเสด็จโดยไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อน และประชาชนบางส่วนอาจจะยังไม่รู้จักว่าพระองค์คือ ในหลวงรัชกาลที่ 9 จึงทำให้เมื่อเสด็จถึงแล้ว เกิดเรื่องราวที่สร้างความปลาบปลื้มใจให้แก่ประชาชนชาวไทยไม่รู้ลืมเสมอมา ในเรื่องราวที่เกิดขึ้น และเล่าสืบต่อกันมา
วันแห่งความทรงจำ
วันหนึ่งในความทรงจำ พระเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ 9 ทรงขับรถยนต์พระที่นั่งผ่านไปยังบริเวณหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ในย่านหมู่บ้านห้วยมงคล อำเภอหัวหิน ซึ่งในขณะนั้นเอง ประชาชนกำลังช่วยกันตกแต่งประดับซุ้มรับเสด็จกันอย่างสนุกสนานครื้นเครง และเบิกบานใจ
โดยไม่ทันได้คาดคิด ประชาชนเหล่านั้นเห็นรถยนต์คันหนึ่งกำลังแล่นผ่านมา จึงได้ห้ามรถยนต์คันดังกล่าวเอาไว้ ไม่ยอมให้ผ่าน ซึ่งในรถยนต์คันนั้นเป็นรถยนต์ส่วนพระองค์ของในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่ทรงขับรถยนต์ส่วนพระองค์ด้วยพระองค์เอง แต่ชาวบ้านไม่ทราบว่าบุคคลในรถยนต์เป็นใคร จึงห้ามรถไว้ไม่ยอมให้ผ่านไป ชาย
“ผ่านไปไม่ได้ … ต้องให้ในหลวงเสด็จฯ ก่อน ใครจะขับผ่านลอดซุ้มนี้ไปไม่ได้ พอในหลวงท่านเสด็จฯ แล้วพรุ่งนี้จึงจะลอดผ่านซุ้มได้ วันนี้ห้ามลอดผ่านซุ้มนี้ เพราะขอให้ในหลวงได้ผ่านก่อน” … เมื่อเห็นดังนั้น … พระองค์จึงทรงขับรถยนต์พระที่นั่งเบี่ยงออกข้างทางไม่ลอดซุ้มดังกล่าว
วันรุ่งขึ้นเมื่อทรงขับรถยนต์พระที่นั่งเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมราษฏรในหมู่บ้านห้วยมงคลแห่งนี้อย่างเป็นทางการ พร้อมคณะข้าราชบริพาร ผู้ติดตาม และมีรับสั่งทักทายกับชายผู้เฝ้าอยู่หน้าซุ้มเมื่อวันวาน
“วันนี้ ฉันเป็นในหลวง คงผ่านซุ้มนี้ได้แล้วนะ”
ชายคนดังกล่าวตกใจ รีบก้มกราบพระองค์ท่านตัวสั่น แต่พระองค์ท่านก็ทรงพระเมตตา ทรงแย้มพระสรวลทักทายราษฏรที่มาเฝ้ารับเสด็จในวันนั้น สร้างความปลาบปลื้มยินดีให้กับพสกนิกรในวันนั้นเป็นล้นพ้น
เรื่องที่สอง … “เรื่องของก๋วยเตี๋ยวอร่อย”
อีกเรื่องหนึ่งที่เกิดขึ้นเมื่อในหลวงเสด็จฯ ไปที่ตลาด และทรงแวะไปเสวยก๋วยเตี๋ยว แม่ค้าขายก๋วยเตี๋ยวเห็นก็อดสงสัยไม่ได้ว่า ทำไมบุคคลท่านนี้หน้าตาคุ้นมาก ด้วยความสงสัยเต็มประดา อดใจไม่ไหวจึงกราบบังคมทูลว่า … “ทำไมท่านหน้าเหมือนในหลวงจัง”
พระองค์ท่านไม่ได้รับสั่งอะไรกลับไป ได้แต่ยิ้มๆ และทรงจ่ายเงินค่าก๋วยเตี๋ยว แล้วรับสั่งชมว่า “ก๋วยเตี๋ยวอร่อยนะ” ส่วนแม่ค้าคนนั้นมารู้ทีหลังว่าเป็นพระองค์ท่านนั่นเอง ด้วยการที่มีคนติดตามพระองค์ท่านมาบอกภายหลัง… เมื่อรู้ความจริงก็ได้แต่ปลื้มใจอยู่มิรู้คลาย ช่างเป็นแม่ค้าที่โชคดีจริงๆ ครับ
เรื่องราวที่บอกเล่าต่อกันมา แสดงให้เห็นถึงความสบายๆ และไม่ถือพระองค์ ของในหลวงรัชกาลที่ 9 ที่นึกถึงคราใดก็ทำให้รู้สึกปลื้มปิติ มีความสุขได้ไม่ยาก ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระองค์ท่านนั้นที่จริงแล้วยังมีเรื่องราวอีกมากมายที่สร้างความปลาบปลื้มให้กับพวกเราพสกนิกรชาวไทย ไว้มีโอกาสจะนำเรื่องที่บอกเล่าต่อกันมา มาเล่าให้ฟังอีกในวาระต่อๆ ไป
